HEEN GEWAAID
De welbekende zaaier van het Woordstrooit gele korrels op gestriemde grond,
verwacht dan verlangend de blijde stond,
dat het koren zijn oog en geest bekoort.
Jammer! Ontkiemend leven wordt soms verstoord
door stenen of onder distels verwond.
Lange halmen zien verlangend in het rond:
hun overwinning spreekt tot wie hen hoort.
Ver van de akker, tussen wild gewas,
wiegen. hier en daar verspreid, volle aren,
sierlijk maar weerbaar als hoog steppengras.
Zij mogen steeds nieuw levenszaad baren
om het zachte geloof met zwevende pas
door 't venijn der wereld te laten waren.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 11-05-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Han MessieActief sinds: 18-01-2018Informatie bij het gedicht:
Koren, ver van de akker, kan weleens de grootste aren dragen. Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘HEEN GEWAAID’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Christelijke gedichten
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|