PIEK EN STIP

Han Messie

Sneeuwhoofden en -ruggen van hoge bergen
dagen trots uit tot spelen met gevaar,
beelden behaalde zege, glansrijk maar zwaar,
na inspanning vol vermoeiend tergen.

Hun zuiver wit, steile rots herbergen
onnoemelijk veel leven, onzichtbaar,
allerkleinst, heftig krioelend almaar.
Scheppings nietigste, doch machtige dwergen.

De Heer van 't heelal, al wat bestaat,
kijkt over strenge toppen heen, met gemak,
verschaft het verachte sterkende raad.

Voor Hem zijn 's werelds overweldigend dak,
het minste, dat daaronder komt of gaat,
beide in het tijdloze broos en zwak.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 24-01-2018

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)

Informatie bij het gedicht

Op de toppen van het hooggebergte bevindt zich ook microscopisch leven, onzichtbaar, maar toch intensief levend. God vindt zowel het onooglijke als het geweldige wat zich in het heelal bevindt belangrijk: alles zijn eigen taak. Zelfs het machtigste hooggebergte is in de ogen van God klein en kwetsbaar.

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘PIEK EN STIP’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.