Brood en wijn

Gertjan van der Kraan

Brood en wijn

Waarom het breken van het brood, het drinken van de wijn?
En in ons hart steeds weer die vraag, die indringende pijn;
Is het ook echt voor mij, kan ik echt wel aan de tafel gaan,
Of eet en drink ik mijzelf dan een oordeel aan.
Ik ben zo slecht, mijn zonden zoveel, zo groot
En juist daarom stierf U zo’n verschrikkelijke dood.

Maar hebben we Gods woord dan wel echt verstaan
Of laten we ons “gedenken” in eigen gedachten begaan
U ben toch aan het vloekhout voor ons gestorven
En heeft voor ons het eeuwig heil verworven.
Of leed U aan het kruis die vreselijke pijn
Omdat wij zo goed en zonder zonden zijn.

Staan wij in ons gedenken wel echt en met verwondering stil,
Toe U daar sprak : Mij geschiede naar Uw wil,..
Dan is de vraag niet: Is het ook wel echt voor mij?
Dan versta je het antwoord: Je stoel is hier nog vrij.
Tijdens het gaan is je blik dan gericht op Hem
En luister je tijdens het zitten naar Zijn stem.

Kom nu maar bij Mij, zoals je bent.
Je zonden, vragen, pijn zijn Mij allang bekend.
Ik weet dat je zonder Mij steeds weer in de fout zult gaan.
Daarom ben Ik voor jou die zware weg gegaan.
Kom nu maar bij Mij met al je zonden
Ik heb nog nooit Mijn woord geschonden.

Belijdt daarom je zonden oprecht aan Mij,
Want Ik maak je van alle schulden vrij.
Denk daar aan, als je bij Mij aan tafel zit
Gedenk en geloof:, je zwartste zonden zijn door Mijn bloed weer wit.
Dus op de vraag of je echt wel aan mag gaan,
Is Mijn vraag: De Meester roept en wil je Die alleen laten staan?