Vaste rots
God is mijn vaste rots waarop ik bouwZonder Hem kan ik niet bestaan
En zou niet weten hoe verder te gaan
Mijn God en vader, ik blijf Hem trouw.
God, mijn vaste rots, wil mij bewaren
Hij zorgt steeds voor mij, iedere dag
Zo lang ik op deze aarde wezen mag
Hij wil mij behoeden voor alle gevaren,
Op God, mijn vaste rots, wil ik vertrouwen
Hij blijft mij steeds nabij, dag en nacht
En houdt in het donker bij mij de wacht
Het morgenlicht mag ik weer aanschouwen.
Dat ik de zon dan mag zien verschijnen
Dank U wel voor alle goede dingen
Waarmee U mij steeds wilt omringen
En dat donkere wolken mogen verdwijnen.
Fedde Nicolai
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 31-07-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Fedde NicolaiActief sinds: 10-01-2014 Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vaste rots’ van Fedde Nicolai zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Christelijke gedichten
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|