Vaste rots

Fedde Nicolai

God is mijn vaste rots waarop ik bouw
Zonder Hem kan ik niet bestaan
En zou niet weten hoe verder te gaan
Mijn God en vader, ik blijf Hem trouw.

God, mijn vaste rots, wil mij bewaren
Hij zorgt steeds voor mij, iedere dag
Zo lang ik op deze aarde wezen mag
Hij wil mij behoeden voor alle gevaren,

Op God, mijn vaste rots, wil ik vertrouwen
Hij blijft mij steeds nabij, dag en nacht
En houdt in het donker bij mij de wacht
Het morgenlicht mag ik weer aanschouwen.

Dat ik de zon dan mag zien verschijnen
Dank U wel voor alle goede dingen
Waarmee U mij steeds wilt omringen
En dat donkere wolken mogen verdwijnen.

Fedde Nicolai

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 31-07-2017

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Fedde Nicolai (Actief sinds: 10-01-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Vaste rots’ van Fedde Nicolai zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.