«»

Het gebed van de zevende dag!

Vader, Groot in Majesteit, U schiep ten eerste dag en nacht,　　
U zag dat het heel goed was en noemde het volmaakte pracht.　
Daarna maakte U een uitspansel en noemde dat Hemel,　
U bracht scheiding van wateren voor het komend gewemel.

Op de derde dag kwam er scheiding van water en aarde,　
bomen en gras dat U maakte, was van eeuwigheidswaarde.　
Ten vierde schiep U zon, maan en sterren, voor ons tot een licht,　
U zei:' Het is goed, dag en nacht heeft zijn eigen vergezicht.'　

Het water moet leven, op de vijfde dag schiep U de vis,　
van de walvis tot het sprotje en wat er verder al is.　
Ook de vogels, vliegend langs het zwerk bent U niet vergeten,　　
dat was wel het mooiste die kleuren in rotsen en spleten.

Alles perfect, op dag zes sprak U:' Ik ga zielen maken,
wild gedierte en vee met al wat er kruipt en zelfs draken.
Dan de mensen, die U schiep naar Uw Beeld en Gelijkenis,
U gaf ons beheer over die prachtige belevenis.

Toen kwam dag zeven, Uw groot beleven van Heilige rust,
U Heiligde die dag voor alle volken van kust tot kust.
　
Verblijdt danken wij U daarvoor, wij gedenken haar, Heer,
wij vragen dat Uw Zegen die dag, moge zijn tot Uw Eer.
Wij zijn hier als dank voor Al Uw Zegeningen deze week,
zingend met David:' Gij laat Uw kinderen nooit in de steek.'

- opgeschreven door Joop Gilhuis -