«»
Wanneer de kracht en gezondheid je verlaat
En het moeilijke moment dat je sterven gaat
Heel langzaam bij je begint door te dringen
Omdat geliefden je steeds meer omringen
Ben je vaak opgesloten met vele gedachten
Sterk bewust van je afnemende krachten
Steeds dieper over het leven na gaat denken
Waarin je weinig aandacht wilde schenken
Aan het geloof en het bijbehorende leven
Wat je nooit werkelijk vrede heeft gegeven
Ondanks dat men steeds houvast bleef beloven
Bleef het een vaag en onbekend geloven
Toch verlang je intens naar geestelijke rust
Nu je staat voor die onbekende woelige kust
Met je levenslijn sterk vastgepind in het zand
Met voor je ogen de reis naar ‘t onbekende land
Maar heb je ooit echt aan God willen vragen
Zonder over je omstandigheden door te zagen;
Hier is mijn hart, al begrijp ik veel nog niet
Kom naar mij toe in mijn vragen en verdriet
Ik begrijp dat tijden voor U niet echt bestaan
Maar U was ook met de moordenaar begaan
Vergeef alle verkeerde dingen in mijn leven
Wilt u Mij toch genade en vergeving geven
Zodat ik voor mijn familie kan getuigen
Dat ik voor U als mijn Koning wilde buigen
Ook al weet je, dat je nu snel gaat sterven
Je mag in Jezus; een Eeuwig Leven beërven
Hij zal je in Zijn armen bij de kustlijn dragen
Je angst wegnemen, bemoedigen en schragen
Dit gedicht zijn misschien maar losse zinnen
Maar God wil je echt daadwerkelijk beminnen
Ik daag je uit om in gebed naar Hem toe te gaan
Hij zal geen bidder met belijdenis laten staan
Toch getuigen
Toch getuigenWanneer de kracht en gezondheid je verlaat
En het moeilijke moment dat je sterven gaat
Heel langzaam bij je begint door te dringen
Omdat geliefden je steeds meer omringen
Ben je vaak opgesloten met vele gedachten
Sterk bewust van je afnemende krachten
Steeds dieper over het leven na gaat denken
Waarin je weinig aandacht wilde schenken
Aan het geloof en het bijbehorende leven
Wat je nooit werkelijk vrede heeft gegeven
Ondanks dat men steeds houvast bleef beloven
Bleef het een vaag en onbekend geloven
Toch verlang je intens naar geestelijke rust
Nu je staat voor die onbekende woelige kust
Met je levenslijn sterk vastgepind in het zand
Met voor je ogen de reis naar ‘t onbekende land
Maar heb je ooit echt aan God willen vragen
Zonder over je omstandigheden door te zagen;
Hier is mijn hart, al begrijp ik veel nog niet
Kom naar mij toe in mijn vragen en verdriet
Ik begrijp dat tijden voor U niet echt bestaan
Maar U was ook met de moordenaar begaan
Vergeef alle verkeerde dingen in mijn leven
Wilt u Mij toch genade en vergeving geven
Zodat ik voor mijn familie kan getuigen
Dat ik voor U als mijn Koning wilde buigen
Ook al weet je, dat je nu snel gaat sterven
Je mag in Jezus; een Eeuwig Leven beërven
Hij zal je in Zijn armen bij de kustlijn dragen
Je angst wegnemen, bemoedigen en schragen
Dit gedicht zijn misschien maar losse zinnen
Maar God wil je echt daadwerkelijk beminnen
Ik daag je uit om in gebed naar Hem toe te gaan
Hij zal geen bidder met belijdenis laten staan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 05-05-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Gertjan van der KraanActief sinds: 31-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Toch getuigen’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Christelijke gedichten
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Maak mij immuun
- Bede voor het Koningshuis
- Afgebroken tenten
- Afscheidsbede
- Als ik mijn ogen sluit.
- Levende boom