Hoger dan de bergen

Drikus Engelenhoven

'k Hef mijn ogen op, naar:
de bergen , daar hoog boven.
In de hemel daar,
woont mijn God, Hem wil ik loven.

Hij de Schepper van de bergen,
heeft ook mij geschapen.
Ook al mag de wereld Hem dan tergen,
Hij zal mij met haar niet weg rapen.

Daar van boven komt mijn hulp.
Nooit zal ik tevergeefs roepen
'k Hoef niet te kruipen in mijn schulp.
Hij stuurt mij Zijn hemelse "troepen".

Daarboven, waar niemand
zomaar kan komen;
zal Hij Zijn heerlijkheid vertonen.
Daar is ook mijn Vaderland.

Al treft mij hier het felst verdriet;
Hij zal niet laten wankelen mijn voet.
Hij behoedt mij en weet wat Hij doet.
Hier berg en dal, maar de toekomst bied:

Een volkomen verlossing van:
Zond', pijn, verzoeking en verdriet.
Dat ligt hier nog in het verschiet.
Maar dan? Ja straks hoger dan de bergen! Dan!