INLOGGEN
«»

Majesteit.

Als ik opzie naar de sterren,
opzie naar het groots heelal,
mij verbaas over de kosmos,
wie is er die dit weten zal!

Wie kan miljarden sterren tellen,
wie kent hun namen één voor één?
En dan de schoonheid en hun kleuren,
niemand kan dat, ik ken er geen!

Oneindig is hun variatie,
oneindig van af hun pril begin,
wie gaf zoveel aan de hemel,
wat is de oorsprong, wat de zin?

"Ik Ben de Maker van de sterren,
Ik schiep ze allen, ken hun naam,
gaf ze een plaats in de kosmos,
Ik ken ze allemaal tezaam"!

"Als jij verbaasd bent over Mijn werken,
verbaasd bent over Wie Ik Ben,
weet dan dat Ik jou, Mijn kind,
eerder zag, bemin en ken".

"Want veel meer dan al de sterren,
veel meer dan al wat Ik ooit schiep,
schep Ik belang in een relatie,
daarom was Ik het Die jou riep"!

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 08-11-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Els Hengstman-van Olst
Actief sinds: 28-12-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Majesteit.’ van Els Hengstman-van Olst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.