Vissers.
De hele nacht hadden ze gevist,maar echter niets gevangen,
ze waren moe en uitgeput,
rusten was hun verlangen.
Ze stapten uit, gingen aan wal,
maar aan de oever van het meer,
stond Iemand Die hen gade sloeg,
het was hun Meester en hun Heer!
"Ga weer aan boort en gooi je netten
aan de andere kant weer uit,
geloof Me en vertrouw Mij maar,
je vangt een grote buit".
"Op Uw woord zullen wij het doen"
en ze deden het met haast,
de netten barsten van de vis,
ze waren zeer verbaasd.
"Zo wil Ik dat je mensen vangt,
voor Mij en voor Mijn Vader,
vertel ze wie Ik ben en wat Ik doe,
ja, breng ze tot Mij nader".
"Want zó wil Ik ook jullie leven,
vullen tot aan de rand,
vol en overvloedig,
door Mijn Liefdesband"!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 11-10-2016
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Els Hengstman-van OlstActief sinds: 28-12-2014 Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vissers.’ van Els Hengstman-van Olst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Christelijke gedichten
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|