INLOGGEN
«»

Storm.

Ik hoor het geluid van golven,
van het bulderen van de zee,
van mensen die luid schreeuwen,
het water trekt hen mee.

Ze huilen in hun onmacht,
door angsten overmand,
ze roepen luid om uitkomst,
naar een uitgestoken hand.

Dan plotseling over het water,
komt Hij die de zeeën schiep,
de golven worden rustig,
Hij hoorde toen jij riep!

Hij komt jouw bootje binnen
en alles wordt weer stil,
Zijn kalmte troost en steunt je,
jij ervaart Zijn gezag en wil.

De zee is nu weer veilig,
onderworpen aan Zijn stem,
stormen, wind en golven,
ja, alles gehoorzaamt Hem!

Ook in ons levensbootje.
komt Hij als Kapitein
en neemt het roer in handen,
zodat wij weer veilig zijn!



Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 24-08-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Els Hengstman-van Olst
Actief sinds: 28-12-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Storm.’ van Els Hengstman-van Olst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.