Naaktheid

Gertjan van der Kraan

Naaktheid

Wat was hij blij toen hij haar zag
Haar ogen, vorm en blijde lach
Ze zijn naakt, maar zien het niet
Zoals men nu de naaktheid ziet
Naaktheid was toen de natuur
Mooi, rein, gewoon en puur
Heerlijk om zo te mogen leven
Zo aan elkaar te zijn gegeven
Zo in elkaar op te mogen gaan
Niet bang om voor schut te staan
Hoe zou liefde toen zijn geweest
Persoonlijke drang of wederzijds feest
Toch moesten we ons gaan kleden
Omdat schaamte was ingetreden
Iets heel gewoons was weg gegaan
Het zicht op naaktheid was ontstaan
Naaktheid kan nu veel schaamte geven
Of men gaat het goed of slecht beleven

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 24-05-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Gertjan van der Kraan (Actief sinds: 31-10-2014)

Informatie bij het gedicht

Toen en nu. Naaktheid, eenvoudig, mooi en puur gegeven

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Naaktheid’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.