Witter dan sneeuw.
Het begint nu zacht te sneeuwen,
witte vlokjes dwarrelen neer,
het landschap veranderd in een sprookje,
er vallen er steeds meer en meer.
De takjes veranderen in fijn kantwerk
en het ritselt door de twijgen,
het anders zo levendige bos
is gehuld in eerbiedig zwijgen.
Een pure serene schoonheid,
van zuiver wit en kou,
een winter uit mijn herinnering,
een winter waar ik van hou!
En dan spreekt God met dit als voorbeeld:
"al zijn je zonden als scharlaken rood,
Ik was ze schoon, door 't bloed van Mijn Zoon Jezus,
witter dan sneeuw, door Zijn bittere dood"!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-12-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Els Hengstman-van Olst (Actief sinds: 28-12-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Witter dan sneeuw.’ van Els Hengstman-van Olst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.