Verdriet

Fedde Nicolai


Wie heeft er nooit eens verdriet,
ook al ziet men het vaak niet.
Iedereen heeft hier mee te maken,
je kunt helemaal van streek raken.

Het is een diep gevoel van binnen,
hetgeen je moeilijk kunt overwinnen.
Verdriet in bange donkere dagen,
je kunt het haast niet meer verdragen.

Maar toch is er altijd goede hoop,
ook al loop je er niet mee te koop.
Er is nog niets verloren
als je maar naar God wilt horen.

Hij laat je nooit alleen,
ga dan tot Hem heen.
Hij wil je Trooster zijn,
in al je verdriet en pijn.

Bij God mag je schuilen
en bij Hem uithuilen.
Hij hoort naar je stem,
kom dan dat Hem.

Hij geeft je weer de kracht,
door zijn liefde en macht
Het verdriet zal van je wijken,
zodat je weer vrolijk kunt kijken.

Fedde Nicolai

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 28-10-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Fedde Nicolai (Actief sinds: 10-01-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Verdriet’ van Fedde Nicolai zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.