INLOGGEN
«»

Verdriet

Wie heeft er nooit eens verdriet,
ook al ziet men het vaak niet.
Iedereen heeft hier mee te maken,
je kunt helemaal van streek raken.

Het is een diep gevoel van binnen,
hetgeen je moeilijk kunt overwinnen.
Verdriet in bange donkere dagen,
je kunt het haast niet meer verdragen.

Maar toch is er altijd goede hoop,
ook al loop je er niet mee te koop.
Er is nog niets verloren
als je maar naar God wilt horen.

Hij laat je nooit alleen,
ga dan tot Hem heen.
Hij wil je Trooster zijn,
in al je verdriet en pijn.

Bij God mag je schuilen
en bij Hem uithuilen.
Hij hoort naar je stem,
kom dan dat Hem.

Hij geeft je weer de kracht,
door zijn liefde en macht
Het verdriet zal van je wijken,
zodat je weer vrolijk kunt kijken.

Fedde Nicolai

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 11-01-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Fedde Nicolai
Actief sinds: 10-01-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verdriet’ van Fedde Nicolai zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.