De vuurtoren

Fedde Nicolai

De vuurtoren, een licht en een baken in zee
Een veilig teken, voor hen die de zee bevaren
Vele schippers zullen het hebben ervaren
Koersten er op af en voelden zich er blij mee.

De vuurtoren, het vertrouwde flitsende licht
Dat de schepen wil leiden naar de kust
De zeelui, zij zijn zich hier van bewust
En houden het oog hierop steeds weer gericht.

De vuurtoren blijft seinen, steeds maar weer
Het licht roept de varenden aan land
Zodat ze kunnen meren aan de kant
Zo seint de vuurtoren maar door, keer op keer.

Zo is het ook met Jezus, onze Heiland
Hij seint ons, elke dag en nacht
Hij is het, die altijd op ons wacht
En wil ons leiden naar een veilig strand..

Aan God mogen we ons toevertrouwen
Hij belooft ons een behouden vaart
Hij heeft ons lief en is ons alles waard
Op Hem kunnen we ons leven bouwen.


Fedde Nicolai

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 22-09-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Fedde Nicolai (Actief sinds: 10-01-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘De vuurtoren’ van Fedde Nicolai zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.