Bij het graf
Wanneer je ouders er niet meer zijn
Besef je dat je geen kind meer bent
Dankbaar dat je ze lang hebt gekend
Voel je het gemis en dat doet pijn.
Bij het graf komen herinneringen boven
Hoe goed ze voor jou als kind altijd waren
En dat je dat nu eigenlijk pas gaat ervaren
Ze zijn nu bij God, dat mag je geloven.
Op de steen staat:”Ik ben met u alle dagen”
Een groter troost bestaat er niet
Ook al is er natuurlijk het verdriet
En blijf je nog zitten met heel veel vragen.
Je vader en moeder zijn er niet meer
Zonder hen moet je verder het leven door
Als kind hield je van hen; ze gingen je voor
Maar wie weet, zie je ze eenmaal weer.
Fedde Nicolai
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-08-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Fedde Nicolai (Actief sinds: 10-01-2014)
Informatie bij het gedicht
Als je ouders overleden zijn ben je eigenlijk geen kind meer. Je blijft hen natuurlijk herinneren en hoe goed ze voor je waren. Vader en moeder zijn er niet meer, zonder hen moet je verder. Je hield zo veel van hen.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Bij het graf’ van Fedde Nicolai zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.