INLOGGEN
«»

Verdwalend in Gods huis

ik zag ze staan
ogen hemelwaarts
schouders rondjes afgezakt
afgegleden als je buigt of barst

bot de koppen
op de dikke nek
met starheid ingebed
stijf staand van gebeden

vingers friemelen aan het kruis
meiden dromen schurkend
duivels ongerechtigheden
graag verdwalend in Gods huis

handen graaien zacht en wit
beesten smakken mond en
lippen in een donker lusten
hijgend rusten tegen schemerstond

grauw klaart even op
genaaid is weer het leven
botheid heeft de schijt aan twijfels
en gaat af en goed op eigen weten

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 15-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verdwalend in Gods huis’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.