De oude boom
Bij de buren staat een boom Heer,
bijna kaal en bijna dood.
'k Hoorde er plotseling geluiden,
het was een merel die er floot.
Hij floot er uit het hoogste topje,
zittend op een kale tak,
de allermooiste lente tonen,
helemaal op zijn gemak.
Het kon hem absoluut niets schelen,
dat die boom zo lelijk was,
gelukzalig zat hij daar te fluiten,
schijnbaar danig in zijn sas.
Waarom Heer, is het voor ons zo moeilijk
om met wat minder blij te zijn?
Kunnen wij niet van harte zingen,
doet de tegenspoed ons pijn?
Maar juist door die kale takken,
kunnen wij de hemel zien.
Kan Gods zonlicht op ons dalen,
leren wij te danken bovendien!
En wat eerst zo kaal en doods leek,
groeide door onder de grond
en zie, in 't volgend voorjaar,
een nieuw boompje daar weer stond!
Bij de buren staat een boompje,
zijn tere takken zie je niet
want midden tussen bloesem bloemen,
zingt een merel zijn hoogste lied!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-02-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Els Hengstman-van Olst (Actief sinds: 28-12-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De oude boom’ van Els Hengstman-van Olst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.