Meester, waar was U?

Els Hengstman-van Olst

Meester, hoe kunt U nu toch slapen,
ziet U niet dat wij vergaan?
De golven bedreigen al ons leven,
trekt U zich ons lot niet aan?

Hoe kunt U daar zo rustig liggen,
het water staat reeds in de boot.
Meester, wij vrezen voor ons leven
en wij vrezen voor de dood!

Hoort U dan niet ons luide roepen,
de storm is genadeloos en groot.
Waarom blijft U daar maar liggen,
ziet U dan niet onze nood?

En Jezus, ziende op de stormen
en ziende op hun angst en vrees,
bestrafte wind en woeste golven
en zei: "Ik ben toch dicht bij jou geweest!"

"Waarvoor was je dan zo angstig,
Ik was al die tijd vlakbij!
Waarom zag je op de golven,
had je dan geen geloof in Mij?"

En de golven gingen liggen,
de storm werd tot een zachte stem,
zij, in wie angst en vrees eens woedde,
loofden en aanbaden Hem!