een hemel zonder God en zijn gebod
ik ben verloren in een
hoofd vol weekend zonder huis
mijn glimlach raadselt en
ik proef je op mijn lippen thuis
nog tintelen je handen op
mijn huid en keren terug met
vlagen lust genietend van een
hemel zonder God en zijn gebod
ik zocht pijn om te herkennen
om je zacht te laten wennen
aan het hevige genot, overgave
maakt je niet kapot maar sterker
de zon is vol herinnering
en koestert warm het beeld
dat is gebrand in dagen jou
de hitte hebben we gedeeld
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘een hemel zonder God en zijn gebod’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.