God de griffier

elze schollema

Ik schaamde me
terwijl het gras rondom groende
en de tekenen van de schemer
mij in gedachten verdoemde

God mijn vader
de molensteen en de wiek
de griffier van de vrije val
de zoon de vader en de heilige geest

De gebeden gesmoord
terwijl het omen
zich aan mijn zij flankeerde
had ik Gods woord gehoord

Nu blij ik mee met de vogels
het gehuil van gebroken wind
de struiken in de polder
het gezicht van mij als kind