Maria Magdalena

Lúthien Oronar

jij met jouw bezoedelde naam
met zo een uitgestreken gladde
benadering waarbij vrouwenlevens
zo duizendvoudig onbetekend
getekend zijn

zo voelbaar in de pijn
van vrouwenplaatsen
en zielen

zo jij, zacht oranje toch nabij
kan en wil zijn
en zwijgend fluistert
uit één van mijn stenen

welkom in een ander licht
ik kus het gezicht dat vaag
verschijnt
aan de horizon
van deze nacht