INLOGGEN
«»

Sneeuwpersjes

 De buurvrouw, een Hongaarse
 heeft het mij geleerd,
 zodra er sneeuw gevallen is
 je persjes vlijen op het ongerepte.
 Zoals vroeger op het gras
 de lakens bleekten,
 veel wit op weinig groen,
 zo liggen daar mijn kleden
 tot het wit ze heeft bedekt.

 Dan kom ik,
 een knipoog naar opzij,
 veeg sneeuw tot in de polen
 van links naar rechts
 en andersom, keer,
 laat ze weer ondersneeuwen.

 Geklopt, verspreid
 op vloerverwarmde tegels
 schoon gewreven,
 door pluizen
 blauw en rood omgeven
 liggen ze te drogen
 voor mijn knieĆ«n,
 schone witte doeken
 vielen grijzig in de mand.

 Hoogpolig, wonderschoon,
 vertolken mij
 de handgeknoopte kleden
 hun zeer oprechte dank.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 21-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Coby Poelman - Duisterwinkel
Actief sinds: 28-03-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Sneeuwpersjes’ van Coby Poelman - Duisterwinkel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.