Een bed in de hemel

Coby Poelman - Duisterwinkel

 Die eerste ontmoeting
 die ogen, die blik
 “Haar vader is Hongaar”
 en wie ben ik?

 Hoe groot is een tweepersoonsbed?
 Hemelse klanken
 uit een koffergrammofoon.
 Ontwakend verlangen
 in een studentenflat.

 Schilderend aan jouw hemel
 spant zich de lucht.
 De hel komt binnen.
 Een adelaar vlucht.
 In ijzige ogen
 verrijzen de ijsschotsen van de Donau.
 Klagende celloklanken.
 Wanneer was de Donau blauw?

 Wat zegt een naam
 onuitspreekbaar uitgesproken
 oorsprong van mijn bestaan
 bij haar ondergedoken.
 Verstoring van verlangen
 door oorzaak en gevolg.
 De Donau is rood.

 Hoe zwaar is een cello
 voor een jongen van acht?
 Veel zwaarder de kwelling
 die hem nog wacht.

 Een bed van zwarte aarde
 bedekt onze vader.

 Lang gekoesterde hunkering
 vervuld op een dag van rouw.
 Heel even kleurt de Donau blauw.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 21-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Coby Poelman - Duisterwinkel (Actief sinds: 28-03-2014)

Informatie bij het gedicht

Geschreven bij het gelijknamige boek van Tessa de Loo

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Een bed in de hemel’ van Coby Poelman - Duisterwinkel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.