«»
Duizend schitterende zonnen
Door de mazen
van mijn verstikkend
gewaad
ontluikt het.
Kom mijn dochter
verberg je
in de plooien,
hoor het tekeergaan
van mijn hart
duizend keer liever
dan het geweld daarbuiten.
Voel mijn hartstochtelijke liefde
geborgen
in de ingewanden
van mijn ziel.
Pijl de diepte
mijn dochter,
van de liefde
voor mijn liefste
waaruit je bent ontstaan.
Bescherm je oren
voor het oorverdovende,
je hart
voor het hartverscheurende,
je ogen
voor het oogverblindende.
Gewond en geschonden,
vechtend, vluchtend
uit de klauwen
van de krankzinnige
weerzinwekkende
verloor ik
hoe schrijnend,
nadat ik mijn liefste
had gevonden,
plotseling jóu,
voor míj
een moeder
nog schijnend
met duizend
schitterende zonnen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 21-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Coby Poelman - DuisterwinkelActief sinds: 28-03-2014Informatie bij het gedicht:
Geschreven bij het gelijknamige boek van Khaled Hosseini. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Duizend schitterende zonnen’ van Coby Poelman - Duisterwinkel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Christelijke gedichten
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Maak mij immuun
- Bede voor het Koningshuis
- Afgebroken tenten
- Afscheidsbede
- Als ik mijn ogen sluit.
- Levende boom