Slingertijd

Coby Poelman - Duisterwinkel

 Handen omklemmen
 het koude metaal,
 zittend op het plankje
 reiken voeten achterwaarts
 tot aan de tenen het zand.
 Benen recht naar voren
 wiegt ze zich vooruit
 om langzaam
 met het lichaam
 vaart te maken.
 Wind suist langs haar haren,
 schakels kraken,
 in haar maag zweeft vaag
 het draaierig gevoel.

 Ontspannen laat ze zich
 door lucht en ruimte voeren,
 geeft zich over
 aan hetgeen ze hoort.

 Wanneer ze uitgeschommeld
 haar gedachten ordent,
 herinneringen
 uit de kindertijd beschrijft
 waar vader achter haar
 met uitgestrekte armen
 haar in de hoogte drijft

 weet ze Wie haar voortbewoog
 door heel haar levenstijd.