INLOGGEN
«»

Afgebroken tenten

 Nooit denk ik zonder zuchten
 aan die langste dag
 hoe in de kleine, zo benauwde kamer
 wij afscheid van mijn moeder namen
 de aardse tent al afgebroken was

 nu zoveel jaren later
 mijn schoonmoeder zucht,
 benauwd in de te grote kamer,
 de langste dag weer nadert
 richt ik mijn ogen naar de lucht

 zie voor me wat er overblijft,
 de dorre plekken in het groene gras
 onder de afgebroken tenten
 die in drie dagen zich naar boven wenden,
 de tijd dat Jezus in de groeve lag

 Voorbode
 van de Grote Zomer.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 21-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Coby Poelman - Duisterwinkel
Actief sinds: 28-03-2014Informatie bij het gedicht:

Bij 2 Korintiƫrs 5 vers 1 tot 10 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Afgebroken tenten’ van Coby Poelman - Duisterwinkel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.