De Hof van Leven
Er stonden negen bomen
in de Hof van Leven.
De liefdesboom
droeg steeds de meeste vrucht,
de boom van vrede
had nogal geleden,
de vreugdeboom
raakte niet uitgeput.
Die van geduld
zou later bloeien,
vriendelijkheid
boog zachtjes door de top,
de boom van goedheid
begon uit te lopen,
die van geloof
bestoof de stille hof.
Zachtmoedigheid
wiegde haar rijpe vruchten
gereed voor ’t vieren
van het feest
de boom van zelfbeheersing
mocht zijn hartje luchten,
zo droegen ze gezamenlijk
de vruchten van de Geest.
Ik vraag U in ootmoedigheid
doe binnenin mij groeien
zo’n Hof van Leven, U die leidt
door nu en dan te snoeien.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Coby Poelman - Duisterwinkel (Actief sinds: 28-03-2014)
Informatie bij het gedicht
Een gedicht over de vruchten van de Geest
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De Hof van Leven’ van Coby Poelman - Duisterwinkel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.