Opwekking van een mensenkind
Licht buigt zich
schaduwrijk over je graf,
je hoort het roepen van je naam
gevolgd door het
doe weg die steen,
kom toch naar buiten,
maak de windsels los!
Die woorden waren toch voor Lazarus
maar ‘k hoor ze nu zo duidelijk
zijn ze dan ook voor mij?
Was ik dan levend dood,
hebben mijn dierbaren
als Lazarus zijn zussen
zich zorgen over mij gemaakt,
om hulp gevraagd,
ben ik daarom nu zo intens geraakt,
bevrijd en vol van vreugde?
Het kan niet anders,
Christus is het die mijn hart verheugde.
Hij heeft mij opgewekt,
wat ben ik blij!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Coby Poelman - Duisterwinkel (Actief sinds: 28-03-2014)
Informatie bij het gedicht
Uit de bundel 'Verrassend uitzicht", verschenen op 25 maart 2013 bij bestelmijnboek.nl N.a.v. een preek over Johannes 11 : 1 – 44
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Opwekking van een mensenkind’ van Coby Poelman - Duisterwinkel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.