INLOGGEN
«»

Opwekking van een mensenkind

 Licht buigt zich
 schaduwrijk over je graf,
 je hoort het roepen van je naam
 gevolgd door het
 doe weg die steen,
 kom toch naar buiten,
 maak de windsels los!

 Die woorden waren toch voor Lazarus
 maar ‘k hoor ze nu zo duidelijk
 zijn ze dan ook voor mij?
 Was ik dan levend dood,
 hebben mijn dierbaren
 als Lazarus zijn zussen
 zich zorgen over mij gemaakt,
 om hulp gevraagd,
 ben ik daarom nu zo intens geraakt,
 bevrijd en vol van vreugde?

 Het kan niet anders,
 Christus is het die mijn hart verheugde.
 Hij heeft mij opgewekt,
 wat ben ik blij!

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 21-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Coby Poelman - Duisterwinkel
Actief sinds: 28-03-2014Informatie bij het gedicht:

Uit de bundel 'Verrassend uitzicht", verschenen op 25 maart 2013 bij bestelmijnboek.nl N.a.v. een preek over Johannes 11 : 1 – 44 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Opwekking van een mensenkind’ van Coby Poelman - Duisterwinkel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.