Onzichtbaar spoor.
Niemand die ziet,
hoe jij dagelijks lijd.
Door gedreven wanhoop,
eenzaam je armen spreid!
Niemand,
die kan vermoeden, niets is wat het lijkt,
gewoon het bericht gekregen, dat je
ten dode opgeschreven bent.
Wanhoop, onrust, angst om te gaan,
zoveel te doen, niet denken
geen tijd om stil te staan.
Moet nog zoveel gebeuren,er zijn
te weinig woorden ooit gezegd.
Angstig voor het versterven,
''o, God '' haal me nog niet zo
snel hier vandaan.
Laat hen, die ik lief heb in de waan,
dat de dood geen sporen legt.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
droomster (Actief sinds: 22-02-2014)
Informatie bij het gedicht
23-07-2010
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Onzichtbaar spoor.’ van droomster zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.