Stof van duizend jaren vroom
donker klinken
bassen in gewelven
een bariton licht op
raakt namen van
de graven in muren
van spelonken verderop
alten mengen
zonlicht met gebeden
kleuren glas in lood
een enkele sopraan
klimt toon voor toon
langs bogen en pilaren
veegt stof van
duizend jaren vroom
in een ijle solo schoon
ik ben een bas
er is gereserveerd voor mij
de laatste muur de laagste rij
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
06/04/2010
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Stof van duizend jaren vroom’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.