Het enige dat stroomt is rood
huizen ruiken roestig leven
knarsen in hun deuren ongeluk
van opgesloten zijn gebleven stinken
kamers naar te weinig buitenlucht
ramen zijn grauw afgeplakt
de dagen nog niet afgelakt
maar grof in hun contouren
en zonder kleuren opgezet
het zijn geen kunstenaars
die het bestaan versieren
met een gloedvol perspectief
de werkelijkheid is vaak hun dief
tussen licht en donkergrijs
bepalen dag en nacht
het ademhalen van de dood
het enige dat stroomt is rood
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
26/03/2010
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het enige dat stroomt is rood’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.