INLOGGEN
«»

Een lang verdwenen geur

 je leidde me de stilte in
 je hand streelde gebeden
 in eeuwenoud gezang
 verstierf de pijn die door
 de mensen is geleden

 je liep de stappen na
 van refter naar kapel
 hervond zo hun gedachten
 in toewijding aan god sleten
 zij een leven vol verwachten

 zag hun liefde in de tuin
 het zorgen voor de morgen
 alleen ogen mochten spreken
 woorden zijn zo langzaamaan
 vergeten en de echo's zijn verstild

 ik rook wierook als
 een lang verdwenen geur
 de zon scheen kleur
 in gebrandschilderde ramen
 van broeders zonder namen

 je wijdde me met water
 in stilte zonder prater
 heden is hier eeuwigheid
 want gisteren en morgen
 gebeuren in een andere tijd

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 15-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een lang verdwenen geur’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.