Die liegt achter de ogen
ogen dicht
de rust van duisternis
weg het wit van handen
de grijns van tanden
ze pellen me
nog bloter dan
de schoot die me in
hoge nood moest baren
spelen de muziek
nog zonder snaren
slaan de trommels
maken blazende gebaren
laat me de waarheid zien
die liegt achter de ogen
het is zo vaak verteld
bijna zou ik het geloven
je was wel thuis
ik zag zijn witte handen
de grijns met tanden
zoekend naar je huid
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Die liegt achter de ogen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.