De zeven dagen
een bek met tanden
gaten in mijn handen
de adem stinkt
ik wentel in het slijm
waar moet ik zijn
voor mijn houvast
vandaag is nog verteerbaar
morgen minder weerbaar
tot ik word opgeslokt
maar stiekem leef ik nog
ben ontsnapt uit deze kerker
mijn gedachten worden sterker
ik denk mijn geest
oneindig verder in de ruimte
ben mijn stem voorbij geweest
niets bindt me meer
heb de tijd verslagen
en deel met god de zeven dagen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De zeven dagen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.