INLOGGEN
«»

Je trekken zijn verbekt in pijn

 je scherpt licht in vouwend duister
 een klauw met bont gevoerd
 nagels putten in de huid
 strelen bloedvergietend voren rood
 het hart onbloot in spuitend dood

 lach en kijk je lijf bevrijd
 van haat in levenloze staat
 je trekken zijn verbekt in nijd
 omdat het onderscheid
 door dood niet meer bestaat

 ze grijnzen met hun lippen dun
 de lege ogen hongeren naar jou
 kou verkilt nu zonder bot je lijf kapot
 je geest verdwaalt zonder houvast
 vervloekt het donker op de tast

 demonen ijlen woordloos diep
 het zwart basalt gestalt in archetype
 vervlakkend krijsen je dimensies
 in het strekken van de tijd je ziel
 verzoekt al weer een eindigheid

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 15-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Je trekken zijn verbekt in pijn’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.