INLOGGEN
«»

Een vleugje lijkengeur

 ze kloppen
 op mijn deur
 treden binnen
 als ongeziene gast

 wat blijft
 is koude tocht
 met vaag een
 vleugje lijkengeur

 ze schuiven
 door de muren
 kijken me vanuit
 de spiegels aan

 het is geen gluren
 maar hun verschijning
 kent niet de beperking
 van het aards bestaan

 ze vervluchtigen
 mijn woorden verzuchten u
 het tijdelijk te stoppen
 en voor eeuwig mee te gaan

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 15-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een vleugje lijkengeur’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.