De dood voorbij
ik kan maar niet geloven
dat ik boven ben
ik struikelde de drempel
jou en ook de dood voorbij
omkijkend zie ik mezelf
wat wit en stil
niemand heeft gezien
dat het niet ademen wil
vertel ik van mijn drank
het geld de vrouwen
zijn glimlach in alwetendheid
erkent mijn falen en mijn strijd
hij strekt zijn handen uit
en helpt mij binnenkomen
de kleuren nieuw ik hoor muziek
en in de verte zie ik al mijn dromen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De dood voorbij’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.