«»
zieltogen
hoe ik de blijheid zag verdwijnen
en de vrijheid wegkwijnen
ik voelde een gelatenheid
een verlatenheid
uitgeblust door die vermoeide strijd
die maar niet wegglijd
waar onzekerheid hoogtij viert
en de toekomst verder ontsiert
zal,die fonkelend blik,ooit terug keren
en vol levenslust opveren
gelaten mot ik,het aanschouwen
en op,de toekomst,vertrouwen
de aanblik
ik zie ogenzieltogen
hoe ik de blijheid zag verdwijnen
en de vrijheid wegkwijnen
ik voelde een gelatenheid
een verlatenheid
uitgeblust door die vermoeide strijd
die maar niet wegglijd
waar onzekerheid hoogtij viert
en de toekomst verder ontsiert
zal,die fonkelend blik,ooit terug keren
en vol levenslust opveren
gelaten mot ik,het aanschouwen
en op,de toekomst,vertrouwen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 14-01-2022
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
luc triestActief sinds: 30-09-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de aanblik’ van luc triest zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.