Verticaal Horizontaal

Life Pupil

Alle ogen gericht.
Geen interesse.
Levende mn leven,
1 gezicht.
Verhaaltjes vertellende ouders,
van daaruit geloven.
Later beseffen,
Niks van goud aan regenbogen..
Natuurlijk voor je kind doe je alles wat je kan.
Hoe graag je ook wil,
loopt nooit volgens plan.
Veel liefde en moois, je kindjes laten dromen,
gelovende in sprookjes..
maar er “niet” zullen komen..
dromende kapoentjes,
plots wankel in hun schoentjes..
Leven geeft klappen,
momenten van pijn..
Niet incasseren!
Probeer sneller te zijn.
Groter worden,
al de rest klein.
Er is maar plaats voor één heel van boven.
Al de rest,
mondje dicht. .
en blijven in sprookjes geloven..
🤐🤐🤐

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 05-08-2020

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Life Pupil (Actief sinds: 05-08-2020)

Informatie bij het gedicht

Ben een man van 35 jaar. 14 jarige relatie en dochter van 3, plots uit elkaar. Wist het even niet, M’n ziel in twee gespleten. Wakker liggend over alles plots beseffende dat ik het belangrijkste ben aant vergeten.. m’n mooie knappe dochter. M’n grote trots! Alles losgelaten, en gevoeld, Ons liefde voor eeuwig verankerd, sterk als een rots 🍀❤️

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Verticaal Horizontaal ’ van Life Pupil zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.