Des mensen levensloop
Soms zijn gebeurtenissen zo groot, je vindt
er geen woorden voor
Naarmate de tijd verder verstrijkt, gaat dit
nog altijd door
Wat troostrijk is dat menige leeftijdsgenoot
dat eveneens ondervindt
Je zoekt wat steun bij elkaar, je soms voelend
als een kind
Het is nu eenmaal het lot van steeds ouder
worden
Je ontkomt er domweg niet aan, al spring je
momenteel nog heel lenig over horden
En daarmee dan vrede zien te vinden.....
Als het nog even meezit zijn daar nog je
familie en wat overgebleven vrinden
Het is nu eenmaal de natuurlijke levensloop,
die kun je niet meer verhinderen.
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-08-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Des mensen levensloop’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.