Een plek onder de zon.....
Ik ken haar alweer een lange poos
Echt geliefd is zij hier bepaald niet
Tegenover mij uitte zij zich wel in
veel onuitgesproken verdriet
Zij hoort niet tot de allerslimsten,
maar verdient toch even goed een
plek onder de zon?
Vandaar dat ik geregeld buiten
zomaar een praatje begon
Manieren heeft zij nooit geleerd en
denkt vooral naar zichzelf toe
Ach, wat zal ik haar kwalijk nemen?
Wel op tijd gaan al mijn grenzen toe!
Zij nodigt zichzelf meer dan eens uit
vraagt nogal dringend om koffie met
een koekje.....
Ik limiteer haar tamelijk strak in tijd,
anders raak ikzelf te snel heel erg moe
Haar ogen stralen, zij ziet er vandaag
zo heel goed uit
Mijn complimentje neemt zij met graagte
in ontvangst
He, wat jammer, zucht zij als ik voor
vandaag tot een einde besluit
Het is het bodemloze dat zo moeilijk te
verdragen is
Duidelijke grenzen stellen helpt, maar ach
hemeltje lief Zo eenzaam als zij blijft en is!
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-07-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een plek onder de zon.....’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.