Een plek onder de zon.....

Dakoyria

Ik ken haar alweer een lange poos
Echt geliefd is zij hier bepaald niet
Tegenover mij uitte zij zich wel in
veel onuitgesproken verdriet

Zij hoort niet tot de allerslimsten,
maar verdient toch even goed een
plek onder de zon?
Vandaar dat ik geregeld buiten

zomaar een praatje begon
Manieren heeft zij nooit geleerd en
denkt vooral naar zichzelf toe
Ach, wat zal ik haar kwalijk nemen?

Wel op tijd gaan al mijn grenzen toe!
Zij nodigt zichzelf meer dan eens uit
vraagt nogal dringend om koffie met
een koekje.....

Ik limiteer haar tamelijk strak in tijd,
anders raak ikzelf te snel heel erg moe
Haar ogen stralen, zij ziet er vandaag
zo heel goed uit

Mijn complimentje neemt zij met graagte
in ontvangst
He, wat jammer, zucht zij als ik voor
vandaag tot een einde besluit

Het is het bodemloze dat zo moeilijk te
verdragen is
Duidelijke grenzen stellen helpt, maar ach
hemeltje lief Zo eenzaam als zij blijft en is!

Dakoyria, 2020.