INLOGGEN
«»

Neon

Neon

Wanneer ik loop,
Door duist're krochten,
In de zwoele zomernacht,
Wandel door stads nauwe bochten,
Alsof ik steeds iets nieuws verwacht.

Eenzaam wandelt de verstilling,
In des duist're mensenziel,
Kijk naar des dwaze dronkaards villing,
Die door zijn lust ter aarde viel.

Opgevreten door hels gieren,
Nederdalend in zijn graf,
In het op de dansvloer zwieren,
Waar neonlicht hem leven gaf.

Ik stap door, des levens dwaze,
Niet door 't neonlicht verlicht,
Wandel door met Woord als kaarse,
Op weg naar 't eigen doodsgericht.

Hoe zal ik mij in 't ijd'le storten,
Waar ik mijn doodsklok aan moet horen,
Mijn krachten door de drank verkorten,
Opdat mijn ziele gaat verloren?

Wat is des christens vrijheidsspel,
Zal zij haar ziel aan drank bevuilen?
Ik ken het antwoord jammer wel,
Moet kinds hartescheur behuilen.

Hoe in de onbevangenheid,
Mij de neongod ontving,
Die mij des dags in 's middag tijds,
Mij met het neonsnoer omhing.

Veel beloften, loze woorden,
Werden uit zijn hart verkregen,
Toen kon zijn drank mij iets bekoren,
Het leek het licht van 't late uur,
En 't smaakte als een milde regen.

Genade brandde in mijn ziel,
Als vuur, Wat drank voor d' tong dit heette,
Leek als zalf voor mijn geweten.
Nu groei ik in de zwoele nacht,

Hoor van dronken neonfeesten,
't gelal van neonskonings kracht,
Van al die ijd'le mensen geesten,
Dansend door des neonsmacht.

In verstilling wandel 'k voort,
Torsende de neonkoorden,
Die in mijn kennis voert het woord,
Dat mijns geheel poogt te vermoorden.

Met een beker in de hand,
Poog ik steeds zijn stem te stillen,
Ik ga al nippend door het land,
Omdat ze mij vermoorden willen.

De pijn van 't zwerversbestaan,
In de nachtelijke uren,
Wanneer dan zal de toornklok slaan,
Hoe lang zal deze nacht nog duren?

Terwijl ik door de krochten loop,
In de diepe donkerte,
koert daar zachtjes buiten hoop,
Ene zachte lonkende.
.
Ik zie daar ene witte duif,
Verwonder ik haar rechte doop,
En wens in mij de vree uit hem,
Maar hij vliegt op het was een schim,
De rust verdwijn, die ik bezing.

Zij heeft mijn ziel, ik voel mij stijgen,
Zij heeft mij in 't geheel gevat,
'k laat mij niet door 't ne'nlicht dreigen,
Ik doop mij in het vrede bad!

De duif, zij voert reeds mijn gebeden,
En mijn zuchten, maar omhoog,
Veel hoger dan de neonluchten,
Reikt mijn vederlichte oog.

Ik mag het graan uit d' aren plukken,
Van het hemels paradijs,
En al 't werk zal goed gelukken,
Geprezen door de mus, patrijs.

De zondaar is reeds opgestaan,
Is van het neonsnoer ontdaan,
Leeft in 't licht des vredeshoren,
En schijnt geheel weer nieuw geboren.

Maar nu in 't licht van 't geestesvuur,
Laat zich in liefd' geheel verteren,
Wenst geen neonleer te leren,
En gaat vol liefde reeds dit uur.

Kan geen ijd'le geest hem binden,
Al poogt zij weer steeds ingang t' vinden,
En wenst zij wel mijn leven zuur,
Men jaagt de dood en al haar werker'
In al 't ornaat op 't leven aan,
Zij brengen mij in 's duist're kerker,
Opdat ik eens zou vloeken gaan.

Ik vloek hen biddend op mijn knieën,
De duif koert aan des Godes troon,
Zal hoger dan de neons vlieën,
Ontvangen worden door Gods Zoon.

En al die mij om 't recht aanvielen,
Krijgen eens 't verdiende loon.
Nu loop ik reeds in de verstilling,
Koer als 's duif in 't ochtendgloren,
Roep uit en anders in aanbidding,
Dees stede is in 't licht geboren.

'k Heb lief des arme eenvoudsziel,
Wie torst met 's vijands neonsbanden,
Opdat hij in de ijlheid viel,
Zie door naar 's vaders vredehanden.

Opdat hij zich niet zelf verniel',
En eindigt in des wanhoopszuchten,
Verteert door d' leegte van de luchten,
Sloot hij de allerhoogste deal,
En rukte los van d' ijle kluchten.

Ik ben bevrijd door 's Gods verbond,
Hoef niet meer nippende te erven,
Zijn gena houdt ons gezond,
Nog wil ik thans dit leven sterven,
En jagen maar de vre'e terstond.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 26-06-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dick van der Wal
Actief sinds: 26-06-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Neon’ van Dick van der Wal zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.