«»
verzengende
hitte.
Stond midden
in het
polderland,
een oer oude
wilg,
aan de
waterkant.
Zachtjes
gleed ik
tegen de
stam aan,
lag languit
en keek omhoog,
vanuit haar
kroon
bewogen
de blaadjes,
mij een koelte
tegemoet.
Liet héél
even
dankbaar
Mijn hand
strelend,
over haar
gebarsten stam
gaan.
Zo oud
en dan zo
VREDIG.
Er viel
een stille
traan..........
VREDIG
In eenverzengende
hitte.
Stond midden
in het
polderland,
een oer oude
wilg,
aan de
waterkant.
Zachtjes
gleed ik
tegen de
stam aan,
lag languit
en keek omhoog,
vanuit haar
kroon
bewogen
de blaadjes,
mij een koelte
tegemoet.
Liet héél
even
dankbaar
Mijn hand
strelend,
over haar
gebarsten stam
gaan.
Zo oud
en dan zo
VREDIG.
Er viel
een stille
traan..........
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 12-04-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Renate BoersActief sinds: 03-04-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘VREDIG’ van Renate Boers zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.