Niet te bevatten

Gertjan van der Kraan

Niet te bevatten

Ik kan maar niet bevatten
Als ik naar de schepping kijk
Hoe men dit wil samenvatten
Want het onmetelijk bereik
Van de kosmos om ons heen
Gaat ons verstand te boven
Want een blik in de natuur alleen
Doet ons begrip langzaam doven
Want wat is tijd, waar ligt het begin
Omdat ook een begin een einde kent
Ook al leven we er nu midden in
Het einde van de tijd is niet bekend
Ook het begin is eens ontstaan
Doordat twee delen samenvloeien
Maar die twee kwamen ergens vandaan
Om als één deel verder te groeien
Maar als het einde dan is gekomen
En de delen vallen weer uit elkaar
Zien we de tijd dan als dromen
En de delen als een onbekend paar
Dat nooit echt heeft bestaan
Uit iets wat hen deed samenkomen
Maar ook dromen worden gevormd
Doordat iets wat in ons stormt
Door een onbekend verlangen
Dat we maar niet kunnen vangen
Daarom geef ik mijn vragen
In al mijn zoekende dagen
Aan Hem die alles schiep
Want deze kennis is voor mij te diep
Om ooit echt te gaan verstaan
Al proberen we nog zo ver de kosmos in te gaan