Dobberen
Tussen zeggen en spreken
ligt een zee
van onuitgesproken woorden,
van een grootse massa taal.
Of je nou duikt of dobbert
je deinst mee op de golfslag.
Dat geweld aan het oppervlak,
noem ze verhalen,
sleuren je mee
het trekt en duwt.
Maar soms in stille wateren
dobber ik stil en vrijelijk
vraag me af
waarheen; waartoe golft het
en dobber ik?
Pas dan voel ik het ruizen van rivieren,
het trekken van de maan,
het duwen van de stromen.
Zonder ergens uit te komen
het eeuwig verhuizen zonder te gaan;
te blijven staan.
De wind trekt aan en wolken pakken samen,
kalm dobber ik op het nieuwe geweld,
de verse golfslag.
Maar het beangstigd niet meer.
Tussen zeggen en spreken ligt een zee
en daaronder schuilt de diepgang,
daaronder spreekt de taal
de reden van het verhaal.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 23-01-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Shawn Vriendjes (Actief sinds: 22-01-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Dobberen’ van Shawn Vriendjes zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.