Pastoraat

Gertjan van der Kraan

Pastoraat

Pastoraat is voorzichtig omzien
Naar eenzame en zieke medemensen
Die aangeven geen bezoek te wensen
Omdat ze geen problemen voorzien
Misschien omdat ze zich schamen
Of bang zijn om overlast te geven
In een vaak ziek en eenzaam leven
En zo leren zich te bekwamen
Om een bezoek af te weren
Terwijl ze naar bezoek verlangen
Maar het niet meer ontvangen
En zich zo steeds meer afkeren
Van een goed bedoeld pastoraat
Dus voor men op bezoek gaat
Zich goed moet laten informeren
Pastoraat is dus niet afwachten
Maar soms ook initiatief nemen
Om de eenzaamheid te verzachten
Van mensen die toch claimen
Op eigen kracht wel door te gaan
Jezus keek ook niet naar de buitenkant
Maar bezocht hen vaak bewogen
Om ook de stille tranen te drogen
En verbrak zo de trant
Die samenhangt als los zand
Om voor jezelf op te blijven komen
Waardoor men niet begrijpt
Dat er een probleem knijpt
Wat je aan de oppervlakte niet ziet
Aan onderhuidse pijn en verdriet

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 12-01-2020

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Gertjan van der Kraan (Actief sinds: 31-10-2014)

Informatie bij het gedicht

Pastoraat en bewustwording van uiterlijk, innerlijk en gedragm.b.t. het uiten van emoties.

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Pastoraat’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.