Even zijn

Joanna Drunen

Ik kijk uit over de zee...

de meeuwen boven de kustlijn
die wat kibbelen naar elkaar
om een stukje eten...

De kleurrijke schelpjes
die hun vormen hebben
uitgestippeld in het donkere zand..

De schaduwen van pootjes
nog zichtbaar in het natte zand
van wat spelende honden..

De zon die onder gaat
en haar kleurijke stralen
nog net eventjes laat zien boven de zee..

De schemering
van ontelbare mengsels
van een prachtig
kleuren palet ...

De schitterende
blauw oranje gloed in de hemel

Die haar schoonheid terug
reflecteert in het water..

De wind die haar
korenlied laat horen..

en de onstuimige
golven in beweging brengt..

Mijn haar wat dwarrelend
alle kanten op waait..

Het zout voelbaar op mijn gezicht..

Ik ruik..
Ik proef..
Ik neem waar ....

Met knijpende ogen
door de wind..

werp ik een blik
langs de kust..

Ik zie de schepen die
hun koers varen..

ver weg naar
onbekende bestemmingen..

De mind is kalm
en de verstilling neemt toe in mijn hoofd..

even geen terug..
even geen onderweg..

Maar gewoon "hier"
in het moment..

Met al haar facetten..

Starend...
naar deze kleurrijke kust...

~Joan~